Vudsels bè e koet èn

Vudsels bè e koet èn da is iet lestig. Zeiker as da kütje djust rond orren tiën zit en da spant, dan kan da pijn dün. Èn vudsels bè e koet èn mo dje stoppe bè een stopnoal. Da is ni etzelvde as een gewoën noal ma groudder en dikker. Het probleim ver vudsels te stoppe is da dje noët hetzelfde goan vengt as van deeë vudsel. Miestal, allei mama deuj da toch, was da e stuk goan vur te strikke da se nam èn da war naturlek dikker en een ander kleur as van oer koos. Dje hat dan beveurbield een doenkelblauw koas èn oan den tiën moe het miestal gestopt war, lichtblauw, of doenkelgrijs of zoe. Ma da was ni zo erreg want da kos toch nimanni zien as dje oer schoene oan hat.

Èn ieder geval, as orre vudsel dan gestopt war, kos dje wir nen tijd vots tot da het stopsel och wir loskwam. En dan begos dejen dikkeren droad tusse oer tiëne te kreipe en da kos geweldig kriebele. Mema hei zoe voul vudsels gestopt en och voul gestrikt. Se deuj da dan bè vier ijzers. As dje vudsels strikt, dan begèn dje vebouve, dus aon de bienkant en dan gao dje zoe vots tot our koas aen den tiën is. Da is ten andere e spreekwoot, de koas is aon den tiën. Da wilt zegge dat dje ter genoeg van hèt of da dje gedoan hèt bè oer werrek.

Mema ha nog van dei gezeides: ne beschomden hond is moager (as dje niks deirt vroage, hè dje niks), een vliegende krei hej mier as een zittende (theis brènge se ouch niks), dje mut de bos bè de klitse neime (as dje diën wilt moa dje het ander ter bè neime, diën wal en dander ni, da gie ni. Enfin nei is bè mich och de koas aon den tiën. Me leske is af en houpelijk hè dje iet geliërt, al is het mèr da dje vudsels bè e koet èn ni mot weggoeije ma da dje dei kunt stoppe.

As dje deizen tekst ne kir gesprouke wilt hüre, moe dje op het knupke dè
Om deze tekst in het Nieuwerkerkens dialect te horen moet je hier klikken